Dzisiaj kilka słów o mailach w kontekście programowania (lub testowania) aplikacji internetowych. Najprościej rzecz ujmując, warto mieć pod ręką duuużo adresów email, co przydaje się przy np. testowaniu rejestracji albo mailingu. Skąd je wziąć?
W Internecie jest całe mnóstwo darmowych kont pocztowych, ale zakładanie dziesiątek kont, pamiętanie do nich haseł i logowanie się na każde z nich byłoby uciążliwe. Na szczęście Dobrzy Ludzie stworzyli różne usługi i narzędzia, które ten problem rozwiązują.
Tymczasowe konta
Najprostsze w użyciu są usługi w rodzaju niepodam.pl i migmail.pl. Wystarczy podać dowolny adres w domenie niepodam.pl albo migmail.pl, np. michal@niepodam.pl, a następnie wejść na taką stronę, wpisać wybrany login i już można czytać maile wysłane na ten adres.
Ponieważ takich adresów nie trzeba rejestrować można je równie dobrze generować automatycznie, co przydaje się np. przy testowaniu mailingu. Ja najczęściej korzystam z nich w środowiskach, które wysyłają „prawdziwe” maile np. UAT i produkcyjnym.
Wadą tych rozwiązań jest to, że wyświetlanie wiadomości w formacie HTML nie zawsze działa jak powinno, np. linki są obcięte albo nieklikalne, a elementy graficzne źle rozmieszczone. Dlatego słabo nadają się do testowania wyglądu maili.
Warto też pamiętać, że są to tymczasowe konta i wiadomości są usuwane automatycznie po kilku godzinach lub dniach.
GMail
Każde konto GMail ma dwie cechy, które przydają się przy mnożeniu aliasów:
- Wszystkie występujące w nazwie użytkownika kropki są ignorowane.
- Po nazwie użytkownika można postawić znak „plus” i wpisać dowolny tekst, który także zostanie zignorowany.
W efekcie dysponując kontem imienazwisko@gmail.com możemy generować unikalne adresy do woli, np. imie.nazwisko@gmail.com, i.m.i.e.nazwisko@gmail.com, imienazwisko+test1@gmail.com, imie.nazwisko+test2@gmail.com itd.
MailCatcher
MailCatcher to prosty demon SMTP, który całą korespondecję, która przez niego przechodzi pozwala przeglądać za pomocą prostego interfejsu webowego. Demon nie sprawdza poprawności adresów, więc można używać dowolnych loginów i domen, np. qwerty@aplikacja.dev. Najlepiej spisuje się w środowisku deweloperskim, które niekoniecznie ma wyjście do Internetu.
MailCatcher jest napisany w Ruby, więc o ile to środowisko uruchomieniowe tego języka nie jest zainstalowane na serwerze trzeba wykonać następujące polecenie:
aptitude install ruby ruby-dev libsqlite3-dev build-essential
Kiedy Ruby już działa to można zainstalować MailCatchera:
gem install mailcatcher
Uruchomienie MailCatchera z konsoli:
mailcatcher --foreground --http-ip=0.0.0.0
Domyślnie SMTP nasłuchuje na porcie 1025, a interfejs webowy jest dostępny na porcie 1080. Oczywiście takie niestandardowe parametry SMTP należy podać w konfiguracji PHP albo aplikacji.
W Symfony2 wystarczy dodać parametr port w konfiguracji SwiftMailera (w standardowej konfiguracji go nie ma). W pliku app/config/config.yml dodajemy:
swiftmailer:
transport: "%mailer_transport%"
host: "%mailer_host%"
username: "%mailer_user%"
password: "%mailer_password%"
port: "%mailer_port%"
Zaś w app/config/parameters.yml:
parameters:
# ...
mailer_transport: smtp
mailer_host: 127.0.0.1
mailer_user: null
mailer_password: null
mailer_port: 1025
# ...